I don’t know where I am going, but I am on my way.*

2016 başlarken, bu sene beni nelerin beklediği hakkında hiçbir fikrim yoktu.

2015 yılının son günlerinde, yıllardır çalıştığım iş yerinden ayrılmış, bir kaç ayımı çalışmadan geçirmeye karar vermiştim. Dinlenerek ve seyahat ederek... Bu birkaç ayda yapacaklarıma ilişkin upuzun listeler hazırlamış, çeşitli istikametlere uçak biletleri satın almıştım.

Hayat bu ya, hiç bir şey benim kağıt üzerinde planladığım gibi gerçekleşmemişti.

2015 yılının en son gününde, hayatıma inanılmaz boyutta zevk katarak giren ve aylar boyunca beni çok heyecanlandıran adam ile yollarımızın ayrılması gerektiğini çok net biçimde görmüş; aynı gün yepyeni bir iş için sözleşme imzalayarak, İstanbul'dan ayrılmıştım.

2016 yılının ilk günlerine Teos'ta keyif çatarak başladıktan sonra, İstanbul'a döndüğüm gün yeni işime başlamıştım.

Yeni işim, benim için sadece bir işyeri değişikliği değildi. Komple bir değişiklik paketiydi. Yıllardır hukuk bürolarında avukatlık yaptıktan sonra, perakende sektöründe bir şirkette finansal dönüşüm departmanında işe başlamıştım.

Bugüne kadar işim dilekçe, sözleşme, dd raporu yazmak iken, bir anda word, bilgisayarımda asla kullanmadığım bir program haline gelmişti. Artık excell tabloları ve sunumlarla çalışıyordum. Butik hukuk bürolarında herkesin amacı "işin iyi ve hızlı" bitmesini sağlamak iken, burada iş rutinime ego savaşları ve entrikalar eklenmişti. Bugüne kadar Avrupa ülkeleri ile çalışıyorken, artık bambaşka ülkelerle çalışmaya, dolayısıyla alıştığımın dışında üslup ve çalışma biçimleri ile karşılaşmaya başlamıştım.

Değişiklikler bununla da bitmiyordu. Bugüne kadar Levent - Maslak hattında çalışan biri olarak, İstanbul'un benim için "çok uzak" bir noktasına her gün gidip gelmeye başlamıştım. Bu da uyanma saatimden, günde attığım adım sayısına kadar bütün rutinimi değiştiriyordu.

Diğer yandan da, hukuk bürolarında kölelik sistemine yakın çalışma şartlarından sonra, şirkette çalışmanın avantajları karşısında şaşkınlık yaşıyordum. Uzun kahvaltılar, langırt turnuvaları ile geçen saatler, fazla mesai kavramının hayatımdan çıkması...

Bütün bunlar olup biterken, bir de önce "Aşk ve Denge Yogası", ardından "Tantra" girdi hayatıma. Haftada azımsanamayacak miktarda saatimi bunlarla geçirmeye başladım. Gittikçe ve etkilerini gördükçe daha çok sardım.

Bu süreçte defalarca yollara düştüm; Adana'ya, Kartalkaya'ya, Alaçatı'ya, Teos'a, Selanik'e, Lüleburgaz'a, Meteora'ya, henüz bahsedememiş olsam da Budapeşte'ye gittim.

İstanbul'da çok gezdim, planladığım kadar olmasa da bol bol blog yazısı yazdım.

Özetle çok yoğun dört ay geçirdiğimi, ilk defa durup bir soluklanmaya fırsatım olduğunda, yani şu anda fark ettim.

Geride kalan bu dört aya bakıyorum, tantra, henüz bütün pratikleri uygulayarak mucizeleri tam anlamıyla yaşamaya fırsat bulamamış olsam bile, bu haliyle bile kendime yaptığım olağanüstü bir yatırımdı. İş yerinde, elbette daha yapılacak ve "daha iyi yapılabilecek" bir çok şey olmasına rağmen, bu süre içinde pek çok problemli süreci düzelten projeler ve süreçler tamamladım, krizler atlattım. Seyahatlerimin hepsi muhteşem keşifler, İstanbul'da geçen zamanlarımın hepsi kahkahalarla doluydu.

Her zamanki gibi bu sürede hayatımda en eksik kalan şey uyku oldu.

Şimdi yaz başlamadan önce bir mola zamanı. 

Siz bu satırları okurken, ben New York uçağında olacağım. Hıdırellez dileklerimi, uçağın camına yapıştırmayı planlıyorum. :))

Ve daha güzeli şu ki, New York sadece aktarma durağım. Özetle bir süre buralarda olmayacağım. Bu süre boyunca yazı da yazmayacağım, Mushaboom8'de size bol bol yetecek çoklukta, her ruh haline uygun yazı var nasıl olsa... 

Başlıktaki Voltaire'nin sözünde olduğu gibi, nereye gittiğimi bilmiyorum; ama bütün hücrelerimle hissediyorum ki benim için doğru bir istikamette emin adımlarla ilerliyorum.

Keyifle, aşkla, umutla, heyecanla kalın!