Black tutkunluğı

Black tea & Black Cappucino



Sigaraya hiç bir zaman sempati duyamadım. Lisede sigara içiyor olmak, şehrin en yakışıklı çocuğu ile çıkıyor olmak kadar forslu bir şeydi. "Yasak olan bir şeyi yapmanın zevki." O zamanlarda bile sigarayı iğrenç bulmaya devam etmiş, yasak delmek için okulun arka bahçesindeki demirlerinden dışarı atlayıp okuldan kaçmayı tercih etmiştim. Üniversitede de arkadaşlarımın çoğu sigara içse de, haftanın bir kaç günü alkollü ortamlarda takılsam da sigaraya karşı duruşum hiç değişmedi.

Bir süre sonra keyif vermiyor, hatta "Sigara içmem lazım. Şu lanet ders ne zaman bitecek?!", "Bazen o kadar sigara içesim geliyor ki sinemada arayı bile bekleyemiyorum" şeklinde keyif kaçırıyordu. Alkol sarhoş yapıyordu, sigaranın bünyede "zehirlemesi ve zedelemesi" dışında bir etkisi de yoktu. Düpedüz saçmalıktı sigara içmek! Arada bir purosunu / piposunu yakıp keyif yapanlara ne kadar imreniyorsam, sigarayı yercesine, hiç keyif almadan sırf ihtiyaç gidermek için içenlere de o kadar kızıyordum.

Derken Black ile tanıştım. Adı gibi simsiyah bir sigaraydı. Paketi de kendisi de tasarım harikası olduğu için meraktan içmeye kalktığım karanfilli, dudakta şekerli bir tat bırakan ilginç bir sigara... Ve ben Black içer oldum. Ayda bir paket! Herkes bir süre sonra normal sigaraya geçeceğimi, artık benim de bir sigara tiryakisi olduğumu iddia etse de, yaklaşık iki senedir, ayda bir paket kadar Black içiyorum. Keyif için içilen, fazla içiLmesi zaten mümkün olmayan bir sigara kendisi. Black'ten normal sigaraya geçme kısmına gelince, Black içen birinin normal sigara içesi mümkün değilmiş gibi geliyor bana. Nikotin değeri olarak normal sigaralardan daha yüksek de olsa, karanfil o acılığı yok ediyor ve ağızda kesinlikle acı bir tat kalmıyor. Tam tersine şeker gibi lezzetli dudaklar bırakarak bitiyor. Buna alışmış birinin ağzında acı tat ve kötü bir koku bırakan bir maddeye bağımlı hale gelmesi bende ihtimal dışı bir durum.

Geçen gün bir arkadaşımla yaptığım Black sohbetinden sonra "sigaraya tahammülü olmayanların Black'e düşkünlüğü" durumunun da farkına vardım. Bu sadece bana özgü bir durum değildi demek ki! Ve oturdum bir Black araştırması yaptım.

Karanfil sigarası Endonezya'ya özgü bir sigaraymış ve "kretek" bütün karanfil sigaralarına verilen isimmiş. Bizim içtiğimiz Djarum Black de kretek markalarından sadece biriymiş. En yaygını olsa da, tek kretek markası değilmiş yani.

1900lerin başında Endonezya'da "mucize ilaç" sloganı ile kretek reklamlari yapilmaya başlanmış ve tüm Orta Doğu'da çoluk çocuk elinde "djarum black" muadili sigaralar ile gezer hale gelmiş. Sonrasinda bu sigaralar ülkenin sembolü olmuş ve dünyaya yayılmış.

Bu aralar İstanbul'da da giderek popüler hale gelmekte bu Black. Eskiden "Aa siyah sigara!" tepkileri alırken, şimdi girdiğim her ortamda Black kokusu burnuma çalınıyor. İnsanları da Black'e tapanlar ve Black'in kokusuna tahammül edemeyenler diye iki gruba ayırmak mümkün.

Tadına varanların sigara bağımlısı değil, sadece Black bağımlısı olmaları ve yarattığı güçlü baş dönmesi yüzünden içinde esrar bulunduğuna dair rivayetler bile var. Türkiye'de yasal olarak satışı yasaklansa da hala kolayca bulunabiliyor ve gittikçe daha fazla kişi tarafından içiliyor.

Amerika'da Vanilyalı Djarum' kadar bir çok çeşidiyle tanışmış olsam da, internet sitesindeki çaylı ve cappucinolu Black alternatiflerine henüz hiç bir yerde rastlamadım.

Bir de Black'i her şeyle denemiş bir arkdaşımın Malibu-Narsuyu ile birlikte bir tane tüttürmem tavsiyesi var ki, en kısa zamanda ona da bir el atacağım.

EksisozLuk'ten Black'e bir ilanı aşk ile bu yazı güzel biter hani:

bir sigara tiryakisinin içtiği tüm diğer sigaralar gibi rastgele her canın çektiğinde içebileceği gibi bir sigara değil. djarum black içebilmek için hususi bir zaman dilimi ayrılmalıdır. itinayla hazırlanmış bir akşam yemeği, üzerine köpük köpük bir kahve veya içki, hoş bi müzik tercihen tom waits, (bu sigaranın aklıma getirdiği ilk isim), veya sessizlik. dışarıda hava soğuk olmalı ama djarum black içerken sıcacık bir ortamda bulunulmalı yanında çıtır çıtır şömine yanıyormuşcasına. bunlar olmazsa bitse de gitsek dedirtir, mundar olur canım sigara.
(vorga, 07.10.2006 21:31)