Atina'yı görmeyen ne kaybeder?!

Mitolojik hikayelere bayılan biri olarak bende Yunanistan'ın ayrı bir yeri vardı. Atina'yı keşfe gidiyor olmak da, şehir tanrıça Athena'nın adını taşıdığı için beni oldukça heyecanlandırmıştı. Ama şunun farkına vardım ki, 20 tane Avrupa şehri gezdikten sonra bütün Avrupa şehirleri birbirine benziyor ve insan kendini yeni bir yerdeymiş ve yeni bir şeyler keşfediyormuş gibi hissedemiyor.

Yunanistan gezimin başında plan yapmaya kalksam, Atina'ya geniş bir zaman ayırırdım. Sindire sindire gezmeyi tasarlardım kafamda. Gezi bittikten sonra ise gönül rahatlığı ile şunu söyleyebilirim ki; Yunanistan'da gördüğüm yerlerden bende en az iz bırakanı Atina oldu.

Turistik gezimizin ilk durağı "Temple of Zeus" ile "Palace of Zappion" oldu. İsimlerinin afilli olduğuna bakmayın; sadece taş yığını! (Aaa çok ayıp biliyorum, onlar kültürel hazine!)


Oradan belediye binasına gittik. Etekli askeri üniforma görmeyi kimse beklemiyordu!! Çok şaşırdık, çok eğlendik. Askerin yanına geçip en en ciddi pozlarımızı verdik.


Bir sonraki istikametimiz Arkeoloji Müzesi oldu. Heykeller güzeldi, rehberimiz çok güzel mitolojik hikayeler ve eski inançlar eşliğinde bir tur attırdı bize; o yüzden müzede oldukça keyifli vakit geçirdik. Ama yine de muzur yanımızı bastıramayıp, "Bu heykellerin niye penisleri bu kadar küçük?!" konusunda sosyolojik ve cinsel açılımlara girip kahkahalarımız yüzünden uyarılar aldık.


Günün en keyifli kısmı National Garden'da iki seksen uzandığımız saatler oldu. Yine bir ice breaking game oynadık. Bu seferki oldukça eğlenceliydi. Bir kişi eline su şişesini alıyor ve başka birinin kulağına bir soru fısıldayarak şişeyi ona veriyor. Örneğin, "Burada oturanlardan kimi öpmek istersin?" veya "Sence bu yaz üniversitesi boyunca ilk kim mastürbasyon yapacak?" Kendisine soru sorulan kişi sorunun cevabı olarak kimi düşünüyorsa şişeyi o kişiye veriyor. Ve ona başka bir soru soruyor. Şişe ilk soruyu sorarak oyunu başlatan kişiye dönünceye kadar sorular gizli kalıyor. Ancak oyunu başlatan kişiye yeniden sıra gelince kulağa fısıldanarak sorulmuş bütün sorular herkese açıklanıyor. Bir kahakaha tufanı ve "ooooooooooooo" feryatları kopuyor.