aşk tesadüfleri sever, sezen tekilayı :)

Trendsetter'ın bu sayısında böyle sayfalar var, harfler ve o harflerin yanlarında da o harflerle başlayan bazı kelimeler var. Fikre bayıldım; ama içerik çok eksik. T'nin yanında "tekila" yok mesela, A'nın yanında da "aftersun" eksik, hele ki Y'nin yanındaki "Yıllık izin" eksikliğine ne demeli! :)

Tatil... Özlediğim şeyin tatil mi yoksa gitmek mi olduğuna kadar verebilmek için epey kurcaladım hislerimi. Çünkü benim için aslında nereye ne kadarlık gittiğimin hiç bir önemi yoktur, sadece arada sırada bir gitme ihtiyacı kaplar bütün vücudumu. Hayatımdaki her şey çok tıkırında giderken bile, o hayatı burada olduğu yerde bırakıp, bir nefes alıp dönmek isterim. Bu ihtiyacımı haftasonları tatmin edebiliyorum. Zaten ağır ceza stajımda izlediğim duruşmalar da benim için bir nevi "gitmek" oluyor, çok başka hayatlara, hani hiç bizim başımıza gelmezmiş gibimize gelen olaylara...

Düşündüm taşındım, benim özlediğim şey tatil değil, tatil ruh hali sanırım. Hani bütün derdinin bütün vücudum eşit olarak bronzlaştı mı olduğu, canın istediğinde uyuduğun, canın istediğinde uyandığın, tamamen keyfine göre yaşadığın, normal hayat hızının 1/10'una düştüğü ruh hali...



Dün ofisteyken beni leziz Türk kahveleri ile ayıltan Gülay Abla önümüzdeki bir ay tatil için Almanya'ya gideceğini söyledi. Bir ay! Benimle aynı tatilsizliği paylaşan "baldan tatlı adam"a sığındım bu sırada. O da pazartesi izne çıkıyor muymuş?! "Sen de mi Brütüs?!" isyanlarıma aldırmadan bana bir de aftersun kokan, akşam yemek için giyinmiş, hafif kızarık suratlı bir kadın profili çizdi mi? Saniyede erkek versiyonunu benim beynim kurguladı mı! Beynim aftersun ile yıkandı resmen, yani kazara aftersun'sız tatile gitsem tatile gitmişim gibi hissetmeyeceğim.

Neyse ki geçen sene denizin dibine vurmuştum da, fotoğraflara bakmak avutuyor beni. Hatta o kadar avuttular ki 5 güncük iznimi de yaz bittikten sonraki günlere saklamaya kesin olarak karar verdim.

Gece de Müslüm Gürses'i dinlemek için Çubuklu Hayal Kahvesi'ne gidecektik. Bir arkadaşımın Kabataş'taki evinde buluştuk, ben giderken arsızlık yapıp bir şişe tekila almıştım. Saat daha 7:00, bira filan alır insan di mi? Yok. Tekila da tekila. Noldu? Benim kafam şahane oldu, Müslüm konseri iptal oldu. Giderken elimizde bira, dönerken margarita İstinye- Çubuklu arası tekne turu yapmış olduk. Geceden geriye kalan, nasıl becerdiysem yaktığım elbisem ve o teknede içtiğim margaritanın bardağı!


İstanbul'da gece hayatının da çok boktanlaştığına kesin olarak karar verdim. Dün herkes birbirine sorup duruyordu, ilham almak için "Nereye gidilir bu akşam?" diye. Konser yoksa hiçbir yere gidilmez kıvamına geldi İstanbul. Oturulur bir yerlerde içki içilir muhabbet edilir, konser varsa gidilir, yoksa öyle "müthiş mekan, müzikler şahane, insanlar şahane, deli eğleniliyor" bir yer yok. Hem bu sebepten hem de uyanınca canımın deli gibi bira istemiş olmasından gözüm korktuğu için bu aralar daha sakin takılmayı deneyeceğim.

"Iyyy Müslüm Gürses konseri mi dedin sen? Fazıl Say'a katılıyorum ben." diyenlere geLsin: