Yıllar önce kendi kendime söz vermiştim ne olursa olsun hiçbir zaman "bir şey" elde etmek için yazı yazmayacaktım. Daha sonra bu sözümden caydım, hatta yazı yazmanın para kazandığım tek uğraşı olduğu dönemler oldu hayatımda. Yazı yazarak kendimi ifade edebiliyor oluşumu paranın çok daha ötesinde bir şeyler elde etmek için defalarca kullanmış olduğumu da itiraf edivereyim yeri gelmişken. Kırdığım insanlara kendimi affettirmek veya dengesiz davranışlarımla bozduğum ilişkileri uzun açıklama mailleri ile onarmak gibi...
Sonra bu blogu yazmaya başladığım zaman kendi kendime başka bir söz verdim: Öyle ödül mödül işlerine bulaşmayacak ve insanlar beni takip etsin diye kesinlikle sağa sola sempatiklik yapmayacaktım. Ama işte dayanamıyorum. Bir şeylerden eksik kalma düşüncesi beni kemiriyor. Konu ne olursa olsun! Gazetelerin arasında öpücüklü yatak mayışıklığı yaparken "Bir insan her şeyi yapamaz. Unut bunu." cümlesini duyduğumdan beri bir saat bile geçmedi; ama işte olmuyor. Geçen sene sözümü tutup kesinlikle bulaşmadığım BÖ2009'a bu sene uzaktan uzaktan bakmaya içim elvermedi.
Hangi kategoriye sokacağımı da bulamadım pek sevgili blogumu. Ne arasan var benim "Bir doz minik güzel şey"de. Neyse ki "kişisel" denilen geniş alan var da, hiç bir yere sığamayan benim gibileri kurtarıyor.
Şu anda kendimi hırslı anneler gibi hissediyorum, kızına güzellik yarışmalarına filan katılması için baskı yapan anneler gibi...
Kendi halinde oldukça mutlu yavrum blogumu koşu pistine saldım gitti. Vicdan azabı ile karışık bir haz hissederek söylüyorum ki: Mushaboom da BÖ'de!
Arkadaşlara mesaj / mail çekip bana oy verin diye tutturmak bana saçma geliyor. Bütün facebook listeme taciz ile 1.000 küsür oy almaktansa, bu blogu gerçekten seven daha az kişinin içten oyu benim için çok daha anlamlı.
"Bir doz minik güzel şey" bir şeyler keşfetmenizi sağlamış, sizi gülümsetebilmiş, bazı konularda gaza getirebilmiş veya keyif vermişse buradan kendisine bir oy vererek teşekkür edebilirsiniz.
Öpücüklerle =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder