After every party i die!

İstanbul'un konser yelpazesinin ne kadar hızlı genişlediğinin farkında olmamak imkansız. Herhangi bir Biletix katalogu gördüğümde, Asmalımescit'te afiş dolu duvarlara göz gezdirdiğimde, şehirde neler oluyor konseptli herhangi bir dergiyi karıştırdığımda veya arkadaşlarımla bu aralar neler planlıyorlar diye konuştuğumda o kadar cazip seçeneklerle karşılaşıyorum ki, sürekli arada kalma durumu söz konusu oluyor.



Dün gece de Babylon'da IAMX vardı. Maskelerle yapılan showlar, performansları, şarkı sıralaması her şey harikaydı. Ama Babylon kapasitesinin çok üzerinde bilet kesmişti. Kımıldayacak en ufak bir alan yoktu. En gözde konser mekanımız olan Babylon'un kesinlikle yapmaması gereken bir şeydi bence bu.

After every party i die diye mırıldana mırıldana konser bitmeden biraz önce çıktım Babylon'dan. Ertesi sabah uyandığımda "The morning breaks us up inside
Payback, execution, killing time" gibi bir durum yoktu. Tam tersine, bazen insanın bir fincan kahve ve bir insan ile ne kadar mutlu olabileceğini fark ettim. Bazen mutluluk bütün komplike tarafını yitiriyor, 'o varsa mutlu ve tam oluyorsun' şeklinde basitleşiyor. Daha doğrusu "muş". Ben de yeni keşfediyorum bunu. :)

Bugün de ipini koparan kendisini sahile atmıştı. Hava inanılmaz güzeldi. Bütün trafiğe, park yeri bulma sıkıntılarına rağmen, yine bugün de kendimi İstanbul'da değilmişim gibi hissettim. Nero'da bir başka geceden kalma arkadaşla edilen doyurucu kahvaltı üzerine, geceden kalma kıyafetlerimle çimlerde güneşlenmek güzeldi.

Biz to-do-list'imize oraya bir gün buz gibi içecekler eşliğinde, parmak arası terlikler rahat kıyafetler ve tabii nefis playlistler ile gidip güneşlenmeyi ekledik bile. İstanbul'dan uzaklaşamayıp da uzaklaşmak isteyenler için moodsal bir kaçış alternatifi olabilir.



İstanbul her şeye rağmen çok güzelsin ya!