Kendimi basın imparatoriçesi gibi hissetmeye başladım. (evet abartıyorum, evet abartmayı da seviyorum)
Seyahat ve yazmayı öğrenme bloguma mushabooma olduğu kadar seri ve düzenli post.lar yazamasam da bu imparotoriçe hissi şahane bir şey! İnsanın keşfettikçe yazası, yazdıkça keşfedesi geliyor.
Artık eminim blog yazmak bir çeşit bağımlılık... En keyiflisinden bir bağımlılık üstelik. Hele de benim gibi başka bir tutkunuzla birleştiriyorsanız _mesela kahve_ daha da bir keyifli hale geliyor.
Narsiszm sınırlarında bir insanımdır ben. Severim kendimi, yaptıklarımı, ürettiklerimi... Ama son zamanlarda "Hayatımda bir şey eksik!!" diye daha çok düşünmeye başladım. Aslında ortada tamamlanabilecek bir eksiklik olmadığını fark ettiğimde, hayatımda köklü bir değişim yapmam gerektiğini fark ettim. Defalarca denedim, ama her seferinde "Aman iyi böyle!" diyerek vazgeçtim.
Zayıfla! Huzur bul! Sigarayı bırak! Sportif ol! Kendini doğaya ver! Yeni ortamlara dal! İmajını değiştir! Sanat yap! Güzelleş! diye başlayan post.u yazdığım günler gaza gelişlerimden sadece biriydi.
Daha sonra favorim olan fotoğrafçılardan Nejat Talaş'ın Harvey Nichols için yarattığı "Bu sezon yeniden doğmaya hazır mısınız?" bana "değişim" içerikli bir blog hazırlama fikrini verdi. Aradan aylar geçti. Bir türlü o değişimlere hazır hissetmedim kendimi. Hep bahanelerim oldu.
Bugün tartıda gördüğüm rakam, yamuk kesilmiş kahküllerim ve eşya hukukundan kalmış olduğum havadisi, hala pasaportumu uzatıp vize randevusu almamış olmama rağmen ayın ortasına yaklamış olmamız, artık gerçekten ve resmen "kişisel rönesans"ımı başlatmam gerektiğine kesin olarak karar verdirdi.
Cayamamak ve iki gün sonra vazgeçememek için bir blog ile başlıyorum. O bloga bir şeyler yollamak için "değişim" veya "gelişim" eforu sarf etmek zorunda kalacağım böylelikle.
Sözün özü: Değişikliğe ihtiyacım var. Değişime aşağıdaki fotoğraflardan aldığım ilhamla yepyeni bir bloga daha başlıyorum: Yeniden doğmak lazım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder