Hayatımda ilk defa bir kemere gerçekten çok iyi para ödemiştim. Yerine iki-üç tane ayakkabı alabilirdim; ama kemer nefisti. Nereye takarsam takayım gidiyordu, kıyafetin bütün havasını değiştiriyordu. Vee ben yeni evime taşınırken, o kemer uçtu yok oldu. Ortadan toz olan bir kaç şey daha var da bana en çok o kemerin kaybolması battı.
Ve başka hiç bir kemer de onun havasını vermediği için kemer sevgimi kaybettim. Neredeyse hiç takmıyorum. Sadece Zara'nın indirimden aldığım baykuşlu bir kemerim var, ne zaman taksam en az beş kişi "Nerdeeeen aldıınnn! Ben de istiyorum!" diye tutturuyor. Onun dışındaki bütün kemerlerim dolabın istenmeyeni ilan edildi. Atsan atılmaz satsan satılmaz, çekmece koysam inanılmaz dağınık görünüyorlar...
Ayakkabı koymak için IKEA'dan (bunu da 'aykia' diye okumaya başlayanlar çıkmış bu, kardeşim amerikan kökenli bile değil ki! demek istiyorum hepsine) aldığım düz renk karton koliyi bir dergi sayfasıyla pek şahane bir kemer deposu yaptım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder